Osoby. zainteresowane genealogią rodzin związanych z Mazowszem a w szczególności Zawkrzem zapraszam do kontaktu.

Zachęcamy również wszystkich, których interesuje historia wsi Miłotki i jej okolic do współpracy mail: mariuszk@historia-milotki.pl

Na sejmie 1778 roku dnia 17 października) został Sierakowski wybrany z prowincji wielkopolskiej do deputacji sejmowej dla sprawdzenia rachunków Komisji Skarbu Koronnego. Dnia 23 października odpowiedzi na krytykę bronił Rady Nieustającej, podkreślając jej kompetencje i zasługi dla kraju. W sześć dni później głosował za uznaniem działalności Rady Nieustającej. Wybór Sierakowskiego na posła podczas sejmiku raciąskiego w lipcu 1780 nie budził żadnych kontrowersji wśród płockie szlachty. Powołany na członka deputacji do egzaminowania KEN pochlebnie wyrażał się 19 października działalności Komisji i poświęceniu jej członków z biskupem płockim Michałem Poniatowskim. Był przeciwko przyjęciu "Zbioru praw" Andrzeja Zamoyskiego; 31 października 1780 domagał się sie podpisania wniesionego projektu o odrzuceniu kodeksu przed przystąpieniem do dalszych obrad. Dnia. 5 Maja 1781roku Sierakowski został mianowany kasztelanem płockim. Był na sejmie 1782 roku i został wówczas powołany na sędziego sejmowego na kadencje piątą, przypadająca od 1 czerwca 1784. W roku 1783 został wybrany na deputata do Trybunału Koronnego z województwa płockiego, a następnie na marszałka Trybunału. Podczas kadencji uskarżał się (list do króla z 3 IX 1784) na zamieszki w Lublinie, spowodowane przez wojewodę wileńskiego Karola Radziwiłła. W roku 1784 odznaczony został Orderem Orła Białego. Sejm grodzieński 1784 r. powołał Sierakowskiego na sędziego sejmowego na kadencję druga przypadająca od 1 czerwca 1785roku. Na sejmie tym pretendował do urzędu komisarza Komisji Skarbu Koronnego jednakże 16 października rozstrzygnięto, iż jako aktualnie urzędujący marszałek trybunalski nie mado tego prawa, Po raz kolejny na sędziego sejmowego wybrał go sejm 1786 roku na kadencje piata od 1 czerwca 1788.

Sierakowski silnie związany z dominującą w woj, płockim partia królewską rywalizował z rodzina Zielińskich z kasztelanem rypińskim Ludwikiem na czele. W jej wyniku doszło do starć na sejmiku deputackim w roku 1787 i do trudności w przygotowaniu sejmików poselskich w roku 1788, Mimo mediacji prymasa Poniatowskiego i próby ustalenia kompromisowej listy postów sejmik po zagajeniu Sierakowskiego uległ rozdwojeniu. Król zdecydował sie uznać postów wybranych przez część sejmiku kierowana przez Sierakowskiego i cieszących się poparciem większości szlachty płockiej. W instrukcji sejmikowej posłów tych zobligowano, aby polecili Sierakowskiego względów króla.

Akt konfederacji sejmowej podpisał z opóźnieniem 16 października 1798, jednak prawdopodobnie później wycofał się z obrad. W liście wystosowanym 28 listopada 1790 do króla prosił o nadanie Orderu świętego Stanisława zięciowi - kasztelanowi sierpeckiemu Kajetanowi Mlickiemu i synowi Antoniemu, chorążemu Zakrzeńskiemu, pełniącemu wówczas funkcje deputat do Trybunału Koronnego. Sierakowski skarżył się królowi na słabe zdrowie i zapowiadał wyjazd z Warszawy. Niewątpliwie do końca życia zaliczał się do grona zwolenników królewskich i cieszył się znacznymi wpływami w województwie płockim. Dnia 15 sierpnia1790 Sierakowski zagaił sejmik gospodarski województwa płockiego i ziemi Zakrzeńskiej w Raciążu oraz odczytał uniwersał powołujący Wojewódzką Komisje Porządkową Cywilno-Wojskową. Sierakowski był właścicielem wsi łęg (od r. 1773) i Majków w pobliżu Płocka. Przed rokiem 1784 zbudował piętrowy pałac w Warszawie przy ul. Konwiktorskiej 2181. Zmarł 28 XI 1790. Z małżeństwa z Czachowską (imię nieznane) miał Sierakowski córki: Józefę, żonę Kajetana Mlickiego, i Antonie, oraz syna Antoniego, ożenionego (przed r. 1789) z Victoria 2 Bnińskich, wdowa po Janie Aleksandrze Kraszewskim.

Pałac Sierakowskich , Warszawa ul. Kowniktorska 3/5. Widok od ulicy Konwiktorskiej.

Pałac Sierakowskiego znajduje się w Warszawie, na ulicy Konwiktorskiej 3/5. Zbudowano go dla kasztelana płockiego Maksymiliana Sierakowskiego ok.1780 r. Powstał on na działce należącej wcześniej do skasowanego zakonu jezuitów. Jej kształt była wąska, ale długa, wpłynął na kształt budowli i rozmieszczenie budynków gospodarczych. W 1818 r. pałac zakupiła Komisja Wojny (królestwie Polskie- kongresowe 1815-1830- do upadku powstania listopadowego), Urządzono tu mieszkania dla kadry , a w budynkach gospodarczych utworzono koszary dla 4 pułku piechoty liniowej "Dzieci Warszawy", stacjonującego w pobliskim Pałacu Sapiehy. Adaptacja budynków na koszary nastąpiła w latach 1818-1820, pod kierunkiem wybitnego architekta Jakuba Kubickiego i Wilhelma h. Mintera. Po upadku powstania listopadowego Królestwo Polskie zniknęło z mapy świata, i stacjonowały tutaj aż do 1915 r wojska rosyjskie, z przerwą 9 letnią, od 1852, gdy znajdował się tu szpital. Po 1918 r , po odzyskaniu niepodległości, stacjonowały tu wojska polskie, w tym wojska pancerne. Pałac został uszkodzony w 1939 r., a po wybuchu powstania warszawskiego uległ zniszczeniu, jak większość budowli Warszawy.

źródła : https://pl.wikipedia.org/wiki/Maksymilian_Bruno_Sierakowski

https://amp.blog.autodziadek.pl/3158296/1/maksymilian-bruno-sierakowski.html

https://polona.pl/i

A. Boniecki, Herbarz Polski,

https://encyklopedia.biolog.pl/index.php?haslo=Maksymilian_Bruno_Sierakowski

Projekt dworu Maksymiliana Sierakowskiego w Mojkowie

Herbu Ogończyk (zm. 1790), poseł na sejmy, kasztelan płocki, marszałek Trybunału Koronnego. Był synem Hieronima i Antoniny z Lasockich, bratem bpa inflanckiego Antoniego Macieja. Matka Antonina Malewaka Sierkowska z Lasockich była siostrą Jakuba Lasockiego męża siostry Maksymiliana, Ewy Lasockiej z Sierakowskich W czasie bezkrólewia w roku 1764 dnia 6 lutego na sejmiku w Raciążu Sierakowski został obrany sędzią kapturowym z powiatu płockiego. Z tytułem buńczucznego województwa płockiego podpisał elekcje Stanisława Augusta. Dn. 5 IV 1765 został wojskim mniejszym płockim, na wójstwo większe awansował 7 marca 1774, a 22 grudnia tego roku. Postąpił na podsęstwo ziemskie płockie W roku następnym 22 listopada został podkomorzy płockim. Dn. 31 stycznia 1775 roku został wraz z innymi członkami rodu mianowany hrabia przez dwór austriacki (od dworu pruskiego otrzymał ten tytuł 13 VI 1776). Obrany posłem z województw płockiego podpisał na sejmie 1776 akt konfederacji i został obrany na konsyliarza Rady Konfederacji. Dnia 4 października 1776 zabrał głos, krytykując zbytnią rozrzutność poprzedniego sejmu, który poprzez zbyt wysokie darowizny i pensje spowodować deficyt w skarbie. Powołując się na wręczone mu instrukcje, wniósł projekt uchwały, w którym żądał ścisłego rozliczenia Komisji Skarbu Koronnego z wyciśnionych od obywatelów podatków, ponadto postulował przywrócenie uchwały z roku 1764 nakazującej lustracje starostw, co pięć lat, skasowanie nadań prawem emfiteutycznym oraz skrytykował sposób pobierania czopowego i podatku od papieru stemplowego. Ponownie przemawiał 19 października 1776, chwaląc KEN i proponując zwiększenie jej funduszy przez zwrot zagarniętych dóbr pojezuickich w imieniu województwa podziękował biskupowi Michałowi Poniatowskiemu za finansowe wsparcie szkół w diecezji płockiej. Dnia 14 maja 1777 Stanisław August nadał Sierakowskiemu Order świętego Stanisława.

Modest Chodubski brat Wiktorii Niedrowskiej z Chodubskich.

Warto wspomnieć sylwetkę kapłana urodzonego w Nidzgorze, o którego "dobroci, nauce, darze kaznodziejskim dziwy opowiadano. Młody, ruchliwy, choć słabego zdrowia, przystępny, bezinteresowny, o sercu wrażliwym, jak anioł dobroci rozsiewał ziarno Boże. Pracował słowem i przykładem.",

Dla nas bliski powinien być, dlatego, iż urodził się niedaleko - w Nidzgorze nad Przylepnicą 8 marca 1822 r.. Jego rodzice to Dominik i Marianna z Chrostowskich.

( Stopień pokrewieństwa z moją rodziną: Giżyński Stefan i Kazimierz) >> (Franciszek, Suwiński & Marianna Niedrowska) >> (Paweł Niedrowski & Wiktoria Chodubska) >> ( Dominik Chodubski & Marianna Tekla Chrostowska)

Nidzgora, podobnie jak Chodupka, Krzywki Bratki i Mianowo były wsiami zamieszkałymi przez drobną szlachtę. Rodzinna wieś księdza Modesta liczyła w 1822 roku 20 domów i 143 mieszkańców - średnich gospodarzy.,

Plebania kuczborskiego Kościoła, w którym ochrzczono dziecko była drewniana i pokryta słomą. Proboszczem w Kuczborku był wówczas ksiądz Bonifacy Kroemer pochodzący z Warmii.

Akt urodzenia Nr 77,Kuczbork

Modest Józef Chodubski 05 03 1822

Roku 1822 dnia 5 miesiąca marca o godzinie 9 rano. Przed nami urzędnikiem stanu cywilnego gminy Kuczborskiej obwodu Mławskiego w województwie Płockim. Stawił się urodzony Dominik Chodupski gospodarz lat 39 mający w Nidzgorze zamieszkały i okazał nam dziecię płci Męskiej, które urodziło się w domy jego pod numerem 13 na dniu 8 tegoż miesiąca marca roku bieżącego o godzinie 11 przed południem, oświadczając, iż jest spłodzone z niego, Marianny 30 lat mającej jego matki i życzeniem jego jest nadanie mu imienia Modest Józef. Po uczynieniu przez niego oświadczenia i okazaniu dziecięca w przytomności urodzonych Teodora Dębskiego gospodarza lat 50 mającego Pawła Jabłonowskiego gospodarza lat 30 dwa mającego obydwóch w Nidzgorze zamieszkałych. Poczym akt niniejszy urodzenia utworzonym był przeczytany i przez nas urzędnika podpisany a wyżej w akcie wymienieni pisać nie umieją.

W małych wioskach nie było w tamtych czasach szkół, toteż ich rolę przejmowali przygodni bakałarze. Co tydzień bakałarz stołował się u innej rodziny szlacheckiej we wsi. Kolejnym etapem nauki dla młodego Modesta była Szkoła podwydziałowa w Żurominie zapoczątkowana jeszcze przez księży Jezuitów wg przepisu Komisji rządowej. Corocznie uczyło się tam 200 chłopców z różnych sfer i stron., Modest Chodubski ukończył 4 klasy w Żurominie, a 1 września 1840 roku wstąpił do seminarium duchownego w Płocku. Uchodził za wybitnie zdolnego ucznia., Ksiądz dyrektor seminarium tak o nim napisał: " Nauka celująca, obyczaje przykładne i poważne, ułożenie przyjemne, w sposobie myślenia zdaje się być prostym, otwartym i niezarozumiałym. Kościół może się na nim pociechy spodziewać.", Święcenia kapłańskie otrzymał w Warszawie 9 marca 1845 roku., Przez 4 miesiące był wikariuszem w Uniecku, następnie objął probostwo w Sarnowie z filią w Niechłoninie. Mając zaledwie 29 lat został dziekanem mławskim., W 1857 roku trafił zaś do Dzierzgowa, Pod koniec 1861 roku duchowieństwo diecezji płockiej spotkały liczne represje, rewizje i upomnienia. Rewidowana kościoły i plebanie w poszukiwaniu broni.,

W 1861 roku władze wojskowe rosyjskie aresztowały księdza Modesta, jako podejrzanego za współdziałanie z żywiołami rewolucyjnymi. W dzierzgowskim kościele znaleziono chorągiew z białym orłem., W 1862 roku wypuszczono księdza na wolność, lecz przejścia śledztwa zniszczyły jego zdrowie i zmarł wkrótce w Warszawie. Był jednym z kapłanów patriotów, którzy oddali życie za Ojczyznę będąc przy tym w swej posłudze blisko drugiego człowieka., Szukając więcej informacji o tej postaci natrafiłam na wzmiankę o nim w publikacji Juszkiewicza wg, którego Modest Chodubski był najprawdopodobniej jednym z łączników duchowieństwa miejscowego wyznaczonego do kontaktów między klerem, a stronnictwem "Czerwonych"., Na dzierzgowskim dziedzińcu kościoła parafialnego jest tablica- pomnik upamiętniająca tego kapłana z napisem " Żył dla bliźnich, umarł za współbraci.", 8 Marca 2016 roku przypada 194 rocznica jego urodzin.,

źródła: Internet strona Biblioteki w Zielonej

artykuł Tomasza Ogończyka w "Głosie mazowieckim"

zdjęcia: Adam Antoni Pszczółkowski

Za osoby spokrewnione należy rozumieć osoby pochodzące od wspólnego przodka. Pokrewieństwo występuje w linii prostej oraz w linii bocznej. Krewnymi w linii prostej są osoby pochodzące jedna od drugiej, czyli tak zwani wstępni (rodzice, dziadkowie, pradziadkowie itd.) oraz zstępni (dzieci, wnuki, prawnuki itd.) . Z kolei krewnymi w linii bocznej są osoby pochodzące od wspólnego przodka, jednocześnie nie będące krewnymi w linii prostej tj. rodzeństwo, bratankowie, siostrzeńcy, ciotki, wujkowie, kuzyni itp. Stopień pokrewieństwa określa się wedle liczby urodzeń, na skutek których pokrewieństwo powstało. Dla przykładu rodzice są krewnymi pierwszego stopnia w linii prostej względem swojego dziecka rodzic → dziecko), zaś dziadkowie względem wnuków są krewnym drugiego stopnia w linii prostej, gdyż dzielą ich dwa urodzenia (dziadek → rodzic → wnuk). Z kolei siostra jest krewną drugiego stopnia w linii bocznej względem swojego brata, ponieważ pomiędzy nimi zawsze występują dwa urodzenia (siostra → rodzic → brat). Bratanek natomiast jest krewnym trzeciego stopnia w linii bocznej, gdyż występują trzy urodzenia (siostra → rodzic → brat → bratanek).

Powinowactwo natomiast oznacza stosunek rodzinny powstały w następstwie zawarcia małżeństwa między małżonkiem a krewnymi drugiego małżonka. Oznacza to, że małżonek przynależy do rodziny współmałżonka, aczkolwiek nie pochodzą oni od wspólnego przodka i w związku z tym małżonek nie może zaliczyć rodziny współmałżonka do swoich krewnych.

Powinowactwo powstaje w chwili zawarcia małżeństwa i trwa nadal mimo jego ustania.

Źródła

Opracowane na podstawie artykułu Lidii Makarewicz

lustracje z dzieła "Heraldica to jest osada kleynotow rycerskich" Józefa Jabłonowskiego z 1742 roku pokazująca stopnie pokrewieństwa w linii męskiej i żeńskiej

Tablica- pomnik upamiętniająca tego kapłana z napisem " Żył dla bliźnich, umarł za współbraci.", 8 Marca 2016 roku przypada 194 rocznica jego urodzin. Dziedziniec kościoła parafialnego w Dzierzgowie.